De economie van de Amerikaanse collegesport is wild: ▫️ $19 miljard jaarlijkse omzet (ongeveer 70% voetbal, 30% mannenbasketbal) ▫️ 2e grootste sportliga qua omzet (meer dan de NBA, MLB of Premier League) ▫️ in 43 van de 50 staten is de hoogstbetaalde publieke werknemer een college voetbal- of basketbalcoach ▫️ 60% van de "uitgaven van de sportafdeling viel in slechts drie categorieën: faciliteiten, coachesalarissen en betalingen voor personeel van de sportafdeling. Bijna 10% ging naar beurzen" ▫️ 70% van de top-tier publieke universiteiten voor sport gebruikt academische fondsen om het sportprogramma te ondersteunen ▫️ in de afgelopen 20 jaar zijn de "uitgaven van de sportafdeling met 244% gestegen, vergeleken met een stijging van 113% in academische uitgaven" Net als bij de meeste sportliga's verdienen collegesporten geld met mediarechten, ticketverkoop, sponsoring en merchandise. Maar de scholen hebben nooit atleten betaald... tot nu toe. Na in 2021 in aanmerking te zijn gekomen om hun Naam, Beeld en Gelijkenis (NIL) te gelde te maken — Arch Manning staat momenteel bovenaan de NIL-lijst met ~$7 miljoen — zal dit jaar de eerste keer zijn dat student-atleten betaald kunnen worden (een salarisplafond van $20,5 miljoen voor elke school). De toelating van salarissen kwam na een class action-rechtszaak tegen de NCAA van voormalige student-atleten die niet betaald werden. In het komende decennium zijn in aanmerking komende college spelers die sinds 2016 hebben gespeeld $2,8 miljard verschuldigd (de uitbetaling is 75% voor voetbal, 15% voor mannenbasketbal, 5% voor vrouwenbasketbal, 5% voor de rest). Zonder de gratis spelers zullen scholen echt moeten uitzoeken hoe ze de balans tussen academische en atletische begroting kunnen vinden. *** Geweldig artikel van The Economist: